Serc

Algerabrug & Stormvloedkering

Geschiedenis Algerabrug & Stormvloedkering

De vaste oeververbinding tussen Krimpen en Capelle was al in de twintiger jaren van de vorige eeuw zeer gewenst. Steeds meer mensen schaften toen een auto aan en er ontstonden files bij het veer ‘Van de Ruit’ naar Capelle. Toch duurde het tot eind jaren '30 voordat de plannen voor de brug én de Provinciale weg rond waren. In de laatste maanden van 1939 werden voorbereidingen getroffen om te kunnen beginnen met de bouw.

 

Gevolg Tweede Wereldoorlog

Toen strooide het uitbreken van de oorlog in mei 1940 roet in het eten. Na de oorlog kreeg de brug begrijpelijkerwijs niet meteen prioriteit. In de jaren na 1945 stond immers alles in het teken van wederopbouw en woningbouw.

 

Eerste Deltawerk

Wat het plan weer prioriteit gaf was de ramp van 1953. De stormvloedramp maakte ook in Krimpen slachtoffers: in de Stormpolder kwamen vier mensen om het leven. Met man en macht werd gewerkt aan een Deltaplan, om rampen zoals deze in de toekomst te voorkomen. Dit plan voorzag in een stormvloedkering in de Hollandsche IJssel bij Krimpen. Die moest de laaggelegen steden en dorpen in het achterland beschermen tegen overstromingen. Tegelijkertijd besloten de bestuurders om deze Hollandsche IJsselkering te combineren met de bouw van de felbegeerde brug.

 

Waarom een kering?

De Hollandsche IJssel is een belangrijke scheepvaartroute en maakt ook onderdeel uit van de ‘staande mastroute’. Daarom kon deze niet worden afgesloten met een dam. De plannenmakers kozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen (zelfs grote) kunnen dan nog passeren in de naastgelegen schutsluis.

 

Bouw brug en kering

In januari 1954 begon de bouw. Na vier jaar, op 22 oktober 1958, waren het eerste Deltawerk en de brug dan eindelijk klaar. De brug werd vernoemd naar de toenmalige minister Algera. De aanleg van de brug en de kering is vastgelegd in een mooie film.  Pas in 1965 was de hele Provinciale weg (N210) af. Deze weg verbond de Krimpenerwaard met de brug naar Rotterdam en Capelle.

 

Bijdrage aan veiligheid

Door de komst van de Maeslantkering is het achterliggende gebied nog beter beschermd. Maar de Hollandsche IJsselkering heeft zeker nog steeds een toegevoegde waarde. De schuiven van deze kering worden veel eerder neergelaten bij storm en springtij, dan dat de Maeslantkering wordt gesloten. De Hollandsche IJsselkering sluit zo'n vijf tot zes keer per jaar. De beslissing om de Maeslantkering in werking te zetten wordt door computers genomen. Die kering gaat alleen dicht bij extreem gevaar. De Hollandsche IJsselkering is dan al lang dicht. De procedure om de Maeslantkering te sluiten neemt vele uren in beslag, terwijl de ‘Algerakering’ met één druk op de knop kan worden gesloten.

Foto's Algerabrug & Stormvloedkering